พลังงานเยอะ และตัวหนา เบ็ดลิงตัน เทอร์เรียร์มีความต้องการการออกกำลังกายสูงเพื่อลดความเสี่ยงของพฤติกรรมซุกซน การออกกำลังกายประจำสามารถทำให้สุนัขพันธุ์นี้เหมาะสำหรับการใช้ชีวิตในอาร์พาร์ทเมนท์
ถือว่าเป็นสุนัขพันธุ์ "ไม่ทำให้แพ้" เบ็ดลิงตัน เทอร์เรียร์ถือว่าเป็นสัตว์เลี้ยงที่ได้รับการยอมรับสำหรับผู้ประสบปัญหาโรคภูมิแพ้
ขนาด:
น้ำหนัก:
เพศผู้: 17-23 ปอนด์
เพศเมีย: 17-23 ปอนด์
ความสูง:
เพศผู้: 16 นิ้ว
เพศเมีย: 15 นิ้ว
ลักษณะเด่น:
หน้ายาว หูตก (โดยธรรมชาติ)
ความคาดหวัง:
การออกกำลังกาย: 20-40 นาที/วัน
ระดับพลังงาน: ปานกลาง
อายุขัยเฉลี่ย: 12-14 ปี
น้ำลายสอ: ต่ำ การกรน: ต่ำ
การเห่า: สูง
การขุด : สูง ความต้องการการเอาใจใส่: ปานกลาง
สายพันธุ์เพื่อการ:
ฆ่าหนูและสัตว์เล็ก
ขน:
ความยาว: ปานกลาง
ลักษณะ: แข็ง นิ่ม หยิก
สี: ฟ้ามีหรือไม่มีน้ำตาลทรายแทรก น้ำตาลมีหรือไม่มีน้ำตาลทรายแทรก แดงเข้มมีหรือไม่มีสีน้ำตาล
การดูและรักษาความสะอาด: ปานกลาง
การขึ้นทะเบียนของสมาคม:
การจัดกลุ่มตาม American Kennel Club (AKC): เทอร์เรียร์ (Terrier)
การจัดกลุ่มตาม United Kennel Club (UKC): เทอร์เรียร์ (Terrier)
อัตราการพบ: หายาก
เบ็ดลิงตัน เทอร์เรียร์โดดเด่นสำหรับความคล้ายคลึงกับลูกแกะ
ลักษณะเด่นที่สุดของเขาคือ หัวรูปทรงลูกแพร์ ขนหยิก หลังโค้ง ตัวสูงอ่อน และเดินมีสปริง หัวแคบลึกและโค้งมนด้วยกรามยาวกว่ากะโหลกศีรษะ เรียวปากมีความโดดเด่นโค้ง หูเป็นรูปสามเหลี่ยมซึ่งห้อยกับแก้ม คอที่ยาวเรียวยืนสูงอยู่บนตัวที่มีกล้ามเนื้อและความยืดหยุ่น หน้าอกลึกหางตั้งค่าต่ำและเรียวและขาหน้าตรงกับเท้ากระต่ายเหมือน เพศเมียสูง 15 1/2 นิ้วและเพศผู้สูง 16 1/2 นิ้วและมีน้ำหนัก 17-23 ปอนด์ (8 ถึง 10 กิโลกรัม)
ขนหยิกเป็นส่วนผสมที่เป็นเอกลักษณ์ของผมแข็งและอ่อนที่ซ่อนอยู่ในโครงสร้างกระดูกบนปากและขาด้านหน้าที่หนาขึ้น สีขนที่มีสีน้ำเงิน ทราย แดงเข้ม น้ำตาล ฟ้าและสีน้ำตาล และทรายและสีน้ำตาล ปัจจุบันสีฟ้าที่ได้รับความแพร่หลายมากกว่าสีอื่นๆ
ลักษณะนิสัย:
เบ็ดลิงตัน เทอร์เรียร์ ร่าเริง ขี้เล่น และโดยทั่วไปจะซื่อสัตย์กับเจ้าของ เป็นกันเองกับคนแปลกหน้า และมีความรักเด็ก กล้าหาญ กระตือรือร้น และเอาแต่ใจ สุนัขพันธุ์นี้เป็นนักรบที่ไม่ค่อยย้อมแพ้เมื่อเจอความท้าทาย แม้จะมีลักษณะที่เป็นมิตร เขาอาจก้าวร้าวกับแมวและสัตว์เลี้ยงอื่นๆ เว้นแต่จะปรับให้เข้ากับพวกเขาในวัยเด็ก เบ็ดลิงตัน เทอร์เรียร์ชอบเห่า ขุด และไล่ล่า
อาศัยอยู่กับ:
เบ็ดลิงตัน เทอร์เรียร์วิ่งเร็วและมีความต้องการการออกกำลังกายระดับสูง โดยหากไม่ได้ออกกำลังกายเพียงพอ เบ็ดลิงตัน เทอร์เรียร์จะมีแนวโน้มที่จะเบื่อและมีพฤติกรรมซุกซน เป็นสุนัขที่เลี้ยงในบ้านได้ดี แม้จะอาศัยอยู่ในอพาร์ทเม้น หากได้รับการออกกำลังกายอย่างเพียงพอ เบ็ดลิงตัน เทอร์เรียร์ไม่มีการผลัดขนและต้องมีการเลมขนพิเศษทุกๆ 6 สัปดาห์ เจ้าของมือใหม่สามารถเรียนรู้วิธีการตัดขนที่บ้านได้เอง ถือว่าเป็นสุนัขพันธุ์ "ไม่ทำให้แพ้" เบ็ดลิงตัน เทอร์เรียร์ถือว่าเป็นสัตว์เลี้ยงที่ได้รับการยอมรับสำหรับผู้ประสบปัญหาโรคภูมิแพ้
ประวัติ:
เบ็ดลิงตัน เทอร์เรียร์ถือกำเนิดในตำบล Bedlington ใน Northumberland ประเทศอังกฤษในช่วงต้นศตวรรษที่ 19 แต่เดิมรู้จักกันในชื่อ Rothbury Terrier ตามชื่ออำเภอในฝั่งอังกฤษ สุนัขพันธุ์นี้มีชื่อเสียงที่ดีในหมู่ยิปซีว่าเป็นนักล่าสุนัขจิ้งจอก กระต่าย แบดเจอร์และหนูที่ดี ในประมาณปี 1825 Rothbury Terrier ได้ถูกผสมพันธุ์กับเบ็ดลิงตันเพศเมีย และได้ออกมาเป็นเบ็ดลิงตัน เทอร์เรียร์ นอกจากนี้ ออเตอร์ ฮาว์ด (Otter Hound) และ แดนดี้ ดินมอน์ท เทอร์เรียร์ (Dandie Dinmont Terrier) มีความเกี่ยวข้องในยีนของเบ็ดลิงตัน เทอร์เรียร์
ในฐานะที่เป็นนักล่าหนู เบ็ดลิงตัน เทอร์เรียร์เป็นนักต่อสู้ที่กล้าหาญ สุนัขพันธุ์นี้ยังถูกนำมาใช้โดยการล่าเป็นสุนัขเก็บเหยื่อ เมื่อเวลาผ่านไปสุนัขเทอร์เรียร์ได้ถูกต้อนรับเข้าสู่บ้านของชนชั้นสูง ที่เห็นมูลค่าในความประพฤติ และเป็นคู่หูดี
เบ็ดลิงตัน เทอร์เรียร์ ปัจจุบัน ซึ่งได้รับการแต่งตั้งโดย AKC ในปี 1967 มีขนาดใหญ่ในสัดส่วนกว่าเมื่อสมัยก่อน
