ซื่อสัตย์, ขี้เล่นและฉลาด, Dalmatians เจริญเติบโตในมิตรภาพของมนุษย์ พวกเขายังต้องออกกำลังกายอย่างหนักที่จะปัดเป่าพลังงานไม่มีที่สิ้นสุด
ดัลเมเชี่ยนได้รับความนิยมจากการปรากฎตัวภาพยนตร์ ทำให้เกิดการการเพาะพันธุ์ที่มากเกินควร
ขนาด:
น้ำหนัก:
เพศผู้: 45-60 ปอนด์
เพศเมีย: 45-60 ปอนด์
ความสูง:
เพศผู้: 21-23 นิ้ว
เพศเมีย: 19-22 นิ้ว
ลักษณะเด่น:
หูตก (โดยธรรมชาติ)
ความคาดหวัง:
การออกกำลังกาย: >40 นาที/วัน
ระดับพลังงาน: สูง
อายุขัยเฉลี่ย: 12-14 ปี
น้ำลายสอ: ต่ำ การกรน: ต่ำ
การเห่า: ต่ำ
การขุด : ต่ำ ความต้องการการเอาใจใส่: สูง
สายพันธุ์เพื่อการ
สุนัขเพื่อการบรรทุก (Carriage dog)
ขน
ความยาว: สั้น
ลักษณะ: เรียบ
สี: สีขาวมีจุดสีดำ
ความต้องการเครื่องแต่งกายโดยรวม: ต่ำ
การขึ้นทะเบียนของสมาคม
การจัดกลุ่มตาม American Kennel Club (AKC): ไม่ใช่เพื่อการกีฬา (Non-sporting)
การจัดกลุ่มตาม United Kennel Club (UKC): เพื่อนคู่หู (Companion)
ความชุก: ทั่วไป
เมื่อดัลเมเชี่ยนเกิดพวกเขาจะมีสีขาว ลายจุดจะพัฒนาประมาณสองสัปดาห์ต่อมา
เพศผู้สูงประมาณ 23 นิ้วสูงและเพศเมียสูงประมาณ 22 นิ้วสูง ทั้งสองมีน้ำหนักประมาณ 45-60 ปอนด์ (20-27 กิโลกรัม)
ดัลเมเชี่ยนมีความสง่างาม มีขนาดกลาง มีลำตัวเพรียวและแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อ หางค่อนข้างยาวและตั้งโค้งขึ้นเล็กน้อย ขนสั้นและหนา ที่มีจุดสีน้ำตาลหรือสีดำบนพื้นที่ขนสีขาว ดัลเมเชี่ยนผลัดขนอย่างบ่อยครั้งแม้ว่าขนสั้น การแปรงขนจะช่วยเรื่องของขนที่ร่วง
ดัลเมเชี่ยนอายุอยู่ประมาณ 10 ถึง 12 ปี
ลักษณะนิสัย:
ดัลเมเชี่ยน มีความกระตือรือร้นสูงขี้เล่นและที่สำคัญสุนัข พวกเขามีความภักดีต่อครอบครัวของพวกเขาและที่ดีกับเด็กแม้ว่าผู้เชี่ยวชาญบางคนเตือนว่าดัลเมเชี่ยนอาจจะมีพลังมากเกินไปสำหรับเด็กที่มีตัวเล็กๆ
สุนัขเหล่านี้มีความฉลาดสามารถได้รับการฝึกฝนมาอย่างดีและทำให้เป็นสุนัขเฝ้าระวังที่ดี
ดัลเมเชี่ยน อาจดูขี้อายต่อคนแปลกหน้าและก้าวร้าวไปยังสุนัขตัวอื่น ๆ ; คนอื่นจะขี้อายถ้าพวกเขาไม่ได้สังสรรค์กัน ดัลเมเชี่ยน่านหงุดหงิดง่าย สุนัขเหล่านี้เป็นที่รู้จักกันสำหรับการมี "ความทรงจำ" ที่ดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งความทรงจำท่ี่ไม่น่าพึงประสงค์
อาศัยกับ:
ดัลเมเชี่ยน เจริญเติบโตจากมิตรภาพของมนุษย์และหากปล่อยทิ้งไว้คนเดียวนานเกินไปพวกเขาจะกลายเป็นมีนิสัยชอบทำลายหรือพวกเขาจะหน้ามุ่ยและหดหู่ สุนัขตัวนี้เหมาะสำหรับคนที่ต้องการใช้เวลากับสัตว์เลี้ยง
ดัลเมเชี่ยนต้องการการออกกำลังกายจำนวนมากเพราะเขาเป็นสัตว์ที่มีพลังงานมหาศาล พวกเขาอาจจะไม่เหมาะสำหรับการอยู่ในอพาร์ทเม้น เว้นแต่ครอบครัวสามารถพาไปเดินหรือวิ่งได้ทุกวัน ดัลเมเชี่ยนนั้นเหมาะสมกับการใช้ชีวิตที่เขาสามารถวิ่งเล่นซุกซนได้
ดัลเมเชี่ยนได้รับความนิยมจากการปรากฎตัวภาพยนตร์ ทำให้เกิดการการเพาะพันธุ์ที่มากเกินควร ดัลเมเชี่ยนจำนวนมาหหูหนวกซึ่งนำไปสู่ปัญหาการสื่อสาร ชีวิตของดัลเมเชี่ยนส่วนมากจะจบลงในศูนย์ช่วยเหลือสุนัข เพราะเขาไม่ทำตัวดังสุนัขในภาพยนตร์
ประวัติ:
เมื่อเราเห็นสุนัขดัลเมเชี่ยน เราจะคิดถึงสัญลักษณ์ของสถานีดับเพลิงหรือว่าดาราในภาพยนตร์ เรือง “101 Dalmatians“ แต่สายพันธุ์นนี้มีหลากหลายกว่านั้น
ไม่มีใครทราบที่แน่นอนว่าสุนัขพันธุ์นี้มีต้นกำเนิดจากที่ไหน แต่ชื่อดัลเมเชี่ยนได้ตั้งมาจากชายฝั่งทะเลดัลมาเทียซึ่งเคยเป็นส่วนหนึ่งของประเทศออสเตรียเมื่อในอดีต สุนัขพันธุ์นี้ถูกคาดว่าเป็นทายาทของสายพันธุ์พอยน์เตอร์
สุนัขพันธุ์นี้เริ่มเป็นที่นิยมในคริสตศักราชที่ 1800 เมื่อพวกเขาได้ถูกใช้เป็นสุนัขสำหรับการบรรทุกของ โดยสุนัขพันธุ์นี้จะวิ่งเหยาะไปข้างรถม้าเพื่อปกป้องสิ่งของและม้าจากม้าหรือว่าภัยคุกคามอื่นๆ นอกจากนี้เขายังได้ถูกใช้แสดงในคณะละครสัตว์และเป็นนักล่า รวมถึงเป็นมาสคอตของสถานีดับเพลิง ดัลเมเชี่ยนในปัจจุบันนั้นทำหน้าที่เป็นสุนัขคู่หู
