การฝึกฝนอย่างเข้มข้นตั้งแต่แรกจำเป็นอย่างมากสำหรับสุนัขไจแอนท์ ชเนาเซอร์ เพื่อการเข้าเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว สุนัขพันธุ์นี้จงรักภักดี และฉลาดสามารถเป็นทั้งพรที่น่าชื่นชมหรือว่าคำสาปให้น่าวิตก
ในช่วงระหว่างสงครามโลกทั้งสองครั้ง ไจแอนท์ ชเนาเซอร์ เป็นทั้งสุนัขอารักขา ขุดหลุม และส่งสาร
ขนาด:
น้ำหนัก:
เพศผู้: 70 -90 ปอนด์
เพศเมีย: 65 -85 ปอนด์
ความสูง:
เพศผู้: 27 นิ้ว
เพศเมีย: 25 นิ้ว
ลักษณะเด่น:
หูพับตก (โดยธรรมชาติ)
ความคาดหวัง:
การออกกำลังกาย: > 40 นาที/วัน
ระดับพลังงาน: มีพลังงานมาก
อายุขัยเฉลี่ย: 10 - 12 ปี
น้ำลายสอ: ต่ำ การกรน: ต่ำ
การเห่า: ปานกลาง
การขุด : ต่ำ ความต้องการการเอาใจใส่: ปานกลาง
สายพันธุ์เพื่อการ:
ต้อนปศุสัตว์ (herding) อารักขา (guarding)
ขน
ความยาว: ปานกลาง
ลักษณะ: หนา ตรง
สี: ดำ เทาดำ (salt and pepper)
การดูและรักษาความสะอาด: ปานกลาง
การขึ้นทะเบียนของสมาคม
การจัดกลุ่มตาม American Kennel Club (AKC): ทำงาน
การจัดกลุ่มตาม United Kennel Club (UKC): ต้อนสัตว์ (Herding Dog)
อัตราการพบ: ธรรมดา
ไจแอนท์ ชเนาเซอร์เป็นสุนัขที่น่าประทับใจในพละกำลังและความพยายาม ขนาดของเขาอาจทำให้ตกใจกลัวได้ โดยเพศเมียเมื่อยืนขึ้นจะสูงระหว่าง 23 ถึง 25 นิ้ว และเพศผู้สูงระหว่าง 25 ถึง 27 นิ้ว หนักตั้งแต่ 65 ถึง 90 ปอนด์
สีของไจแอนท์ ชเนาเซอร์มีทั้งสีดำล้วน หรือสีเทาดำ (salt and pepper) ในทุกเฉดสีจะมีใบหน้าสีดำเป็นหน้ากาก สีของหน้ากากนี้จะสอดคล้องไปกับเฉดสีของขนที่ร่างกาย ทั้งนี้ขนที่คิ้ว หนวด แก้ม คอ อก ขาและใต้หางมีสีอ่อนกว่าแต่รวมถึง "peppering" ด้วย
ลักษณะนิสัย
ลักษณะนิสัยของไจแอนท์ ชเนาเซอร์ที่มีการกล่าวถืงประกอบไปด้วย ตื่นตัว กล้าหาญ ฝึกได้ จงรักภักดีต่อครอบครัว ขี้เล่น รักสงบ และปฏิบัติตามคำสั่ง จากเสียงและอารมณ์ที่มั่นคง ร่างกายที่กำยำ ขนที่หนาเป็นลอนเพื่อป้องกันอากาศทำให้สุนัขพันธุ์นี้เป็นหนึ่งในสายพันธุ์ที่มีทักษะในการทำงานหลากหลายและทนทาน
ไจแอนท์ ชเนาเซอร์เป็นสุนัขที่มีพลังมาก และต้องการการออกกำลังกายในปริมาณมาก เขาต้องเดิน มีเวลาเล่นและชอบที่จะจ๊อกกิ้งไปพร้อมกับคุณ หากเขาไม่ได้รับการออกกำลังกายที่เพียงพอ เขาจะสร้างสรรเกมของเขาเอง วิ่งไปทั่วบ้านพร้อมของเล่น ไล่กวดเด็กๆ ขวางทาง และคอยรบกวนเป็นวิธีการแสดงออกของเขาถึงความเบื่อและกระสับกระส่ายของเขา
หากปล่อยให้ลูกสุนัขไจแอนท์ ชเนาเซอร์ให้ออกกำลังกายในสนามหญ้าอาจจะทำให้สวนของคูณเปลี่ยนแนวทางการจัดสวน พุ่มไม้โดยถอนราก และหลุมในสนามหญ้า เพราะเขาเต็มไปด้วยพลังงาน
เขายังเป็นสุนัขอารักขา และห่วงถิ่น เขารู้สึกว่างานของเขาคือการปกป้องครอบครัว บางตัวอาจจะยืนยันของสงสัยของตนด้วยการคำรามและเห่า
อาศัยกับ:
การฝึกฝนอย่างเข้มข้นตั้งแต่แรกจำเป็นอย่างมากสำหรับสุนัขไจแอนท์ ชเนาเซอร์ เพื่อเปลี่ยนเขาให้เป็นสัตว์เลี้ยงของครอบครัวที่คุณจะต้องภูมิใจ เขาเป็นสุนัขที่ฉลาดมากซึ่งอาจเป็นพรให้ชื่นชมหรือว่าเป็นคำสาป ในขณะที่ไจแอนท์ ชเนาเซอร์ เรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว เขาก็นำความฉลาดนั้นมาใช้เพื่อเลี่ยงหลีกที่จะเชื่องฟังคำสั่งของคุณ ไจแอนท์ ชเนาเซอร์มักที่จะเลือกเชื่อฟังคนที่เขาคิดความเป็นผู้มีอิทธิพลของครอบครัว
คุณจำเป็นต้องหาเวลาเพื่อตัดหรือเล็มขนของเขา หรือคุณอาจจะใช้มืออาชีพ เมื่อไจแอนท์ ชเนาเซอร์ผลัดขน การแปรงขน อาบน้ำ แต่งขนเป็นสิ่งสำคัญสำหรับสุขภาพของเขาในภาพรวม
ประวัติ:
ไจแอนท์ (riesenschnauzer) ชเนาเซอร์ ซึ่งเป็นชเนาเซอร์ตัวใหญ่ที่สุด และมีพลังมากที่สุดของเยอรมัน (German schnauzers)ได้ถูกพัฒนาขึ้นจากการเพิ่มขนาดของชเนาเซอร์มาตรฐาน ซึ่งทุกต้วมี่ต้นกำเนิดนประเทศพื้นบ้านของบาวาเรีย (Bavaria) และ วอร์เทมม์เบิร์ก (Wurtemmburg) ประชาชนในรัฐแห่งการเกษตรแห่งนี้ได้ใช้สุนัขในการไล่ปศุสัตว์ ซึ่งไจแอนท์ ชเนาเซอร์ได้ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อเป็นสุนัขปศุสัตว์
ชเนาเซอร์ขนาดมาตรฐานได้ผสมพันธุ์กับสุนัขเลี้ยงแกะขนหยาบ (rough-haired sheepdogs) และภายหลัง เกรท เดน (Great Daes) สีดำ ไจแอนท์ ชเนาเซอร์ มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับบูวิเย เด ฟลองเดรอะ เป็นเวลาหลายปีที่เขาถูกเรียกว่ามันเชนเนอร์ (Munchener) และเป็นที่รู้จักในฐานะสุนัขต้องปศุสัตว์
เมื่อสุนัขพันธุ์นี้ไม่ได้ถูกใช้ต้องปศุสัตว์ต่อไป ไจแอนท์ ชเนาเซอร์ได้ถูกใช้เป็นสุนัขอารักขาสำหรับพ่อค้าเนื้อสัตว์ คอกกักสัตว์ชั่วคราว และพ่อค้าเบียร์ เขาเป็นสุนัขอารักขาที่ดีเยี่ยม
ก่อนสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ได้เริ่มฝึกไจแอนท์ ชเนาเซอร์ให้ทำงานตำรวจที่โรงเรียนในหลายแห่งในเบอร์ลิน (Berlin) และในหลายเมืองอื่นๆ ต่อมาในปีค.ศ. 1925 สายพันธุ์นี้ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นสุนัข "utility" จากทักษะความสามารถของเขา ดังนั้นการอารักขาและงานตำรวจได้มีไจแอนท์ ชเนาเซอร์เป็นผู้ปฎิบัติหลักตั้งแต่นั้นมา โดยในสงครามโลกทั้งสองครั้ง ไจแอนท์ ชเนาเซอร์ ได้รับหน้าที่อารักขา ขุดอุโมงค์ และส่งสาร ซึ่งการเข้าร่วมในสงครามโลกครั้งที่สองทำให้จำนวนของสุนัขพันธุ์นี้ลดลงไปเป็นจำนวนมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งสีเทาดำ (salt and pepper)
